در عکس نوشته
لیلا و حامد در سریال پدر شما کاربران عزیز سایت عکس نوشته می توانید عکس
نوشته های عاشقانه از سریال پدر را همراه با متن مربوط به سکانس های
عاشقانه لیلا و حامد را مشاهده کنید و …
عکس نوشته لیلا و حامد در سریال پدر
خسرو شکیبایی (مراد بیگ) : من ادعایی ندارم .
ژاله علو (خاله لیلا) : ادعایی ندارم هم خودش کم ادعایی نیست !!!
پیچیده عطرت در تمام جاده ها
اینگونه است که تا همیشه
مسـافرم …
محمد درودگری …
عکس نوشته فیلم پدر
خواهی نباشم و خواهم بود دور از دیار نخواهم شد
تا “گود” هست، میان دارم اهل کنار، نخواهم شد
یک دشت شعر و سخن دارم حال از هوای وطن دارم
چابک غزال غزل هستم آسان شکار نخواهم شد
من زنده ام به سخن گفتن جوش و خروش و برآشفتن
از سنگ و صخره نیاندیشم سیلم، مهار نخواهم شد
گیسو به حیله چرا پوشم گردآفرید چرا باشم
من آن زنم که به نامردی سوی حصار نخواهم شد
برقم که بعد درخشیدن از من سکوت نمی زیبد
غوغای رعد ز پی دارم فارغ ز کار نخواهم شد
تیری که چشم مرا خسته ست بر کشتنم به خطا جسته ست
“بر پشت زین” ننهادم سر اسفندیار نخواهم شد
گفتم از آنچه که باداباد گر اعتراض و اگر فریاد
“تنها صداست که می ماند ” من ماندگار نخواهم شد
در عین پیری و بیماری دستی به یال سمندم هست
مشتاق تاختنم گیرم دیگر سوار نخواهم شد
عکس نوشته های سریال پدر
این روزها چقدر هوای تو میکنم
حتی غروب، گریه برای تو میکنم
گاهی کنار پنجره‌ام می‌نشینم و
چشمی میان کوچه، رهای تو میکنم
خیره به کوچه می‌شوم امّا تو نیستی
یاد تو، یاد مهر و وفای تو میکنم
خود نامه‌ای برای خودم می‌نویسم و
آن را همیشه پست به جای تو میکنم
وقتی که نامه می‌رسد از سوی من به من
می‌خوانم و دوباره هوای تو میکنم…
فرامرز_عرب_عامری
عکس نوشته لیلا و حامد در سریال پدر
دلواپس گذشته مباش و غمت مباد
من سالهاست هیچ نمی آورم به یاد
بی اعتنا شدم به جهان، بی تو آنچنان
کز دیدن تو نیز نه غمگین شوم نه شاد
رسم این مگر نبود که گر آتشم زنی؛
خاکستر مرا نسپاری به دست باد؟
گفتی ببند عهد و به من اعتماد کن
نفرین به عهد بستن و لعنت به اعتماد
این زخم خورده را به ترحم نیاز نیست
خیر شما رسیده به ما، مرحمت زیاد!
فاضل نظری
عکس حامد و لیلا در سریال پدر
شب دیرپای سردم ! تو بگوی تا سرآیم!
سحری چو آفتابی ز درون خود ، برآیم
تو مبین که خاکم از خستگی و شکستگی ها
تو بخواه تا بسویت ، ز هوا سبکتر آیم
همه تلخی است جانم ، تو مخواه تلخکامم
تو بخوان ، که بشکنم جام و به خوان شکّر آیم
من اگر برای سیبی ز بهشت رانده گشتم
به هوای سیبت اکنون ، به بهشت دیگر آیم
تب با تو بودن آنسان ، زده آتشم به ارکان
که ز گرمیم بسوزی ، من اگر به بستر آیم
غزلی چنین غزالا ، که فرستم از برایت
صله ی غزل تو حالا ، چه فرستی از برایم؟
صله ی غزل به آئین ، نه که بوسه است و بالین؟
نه که بار خاص باید بدهی و من درآیم؟
تو بخوان مرا و از دوریِ منزلم مترسان
که من این ره ار تو باشی ، به سرای ، با سر آیم…
زنده یاد حسین_منزوی
عکس نوشته فیلم حامد و لیلا
عکس نوشته لیلا و حامد در سریال پدر
مُردم از درد و به گوش تو فغانم نرسید
جان ز کف رفت و به لب رازِ نهانم نرسید
گرچه افروختم و سوختم و دود شدم
شِکوه از دستِ تو هرگز به زبانم نرسید
به امید تو چو آیینه نشستم همه عمر
گردِ راه تو به چشم نگرانم نرسید
غنچه ای بودم و پرپر شدم از بادِ بهار
شادم از بخت که فرصت به خزانم نرسید
منِ از پای در افتاده به وصلت چه رسم !؟
که به دامانِ تو این اشکِ روانم نرسید
آه! آن روز که دادم به تو آیینه ی دل
از تو این سنگدلی ها به گمانم نرسید
عشقِ پاکِ من و تو قصه ی خورشید و گُل است
که به گلبرگِ تو ای غنچه لبانم نرسید
دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی
عکس نوشته لیلا و حامد در سریال پدر
ز بس بی تاب آن زلف پریشانم، نمی دانم
حبابم، موج سرگردان طوفانم؟ نمی دانم
حقیقت بود یا دور و تسلسل حلقه ی زلفت؟
هزار و یک شب این افسانه می خوانم، نمی دانم
…
سراسر صرف شد عمرم همه محو نگاه تو
ولی از نحوه ی چشمت چه می دانم؟ نمی دانم
چو اشکی سرزده یک لحظه از چشم تو افتادم
چرا در خانه ی خود عین مهمانم؟ نمی دانم
ستاره می شمارم سال های انتظارم را :
هزار و سیصد و چندین و چندانم؟ نمی دانم
نمی دانم بگو عشق تو از جانم چه می خواهد؟
چه می خواهد بگو عشق تو از جانم؟ نمی دانم
نمی دانم به غیر از این نمی دانم، چه می دانم؟
نمی دانم، نمی دانم ، نمی دانم ، نمی دانم!!
قیصر امین پور
عکس نوشته لیلا و حامد در سریال پدر
من و جام می و معشوق، الباقی اضافات است
اگر هستی که بسم الله، در تأخیر آفات است
مرا محتاج رحم این و آن کردی، ملالی نیست
تو هم محتاج خواهی شد، جهان دار مکافات است…
ز من اقرار با اجبار می گیرند، باور کن
شکایت های من از عشق ازین دست اعترافات است
میان خضر و موسی چون فراق افتاد، فهمیدم
که گاهی واقعیت با حقیقت در منافات است
اگر در اصل، دین حُبّ است و حُبّ در اصل دین، بی شک
به جز دلدادگی هر مذهبی، مُشتی خرافات است…
.
فاضل نظری
عکس نوشته سریال پدر
عکس نوشته لیلا و حامد در سریال پدر
این سر به سر دار شود گرتو بخواهی
وان واقعه تکرار شود گرتو بخواهی
تاصبح قیامت بزند سربه سماوات
این بخت چو بیدار شود گرتوبخواهی
در راه فرار از قدروطالع منحوس
هرروزنه دیوار شود گرتو بخواهی
هریوسف کنعانی و هر قصه ی هجران
افسانه ی دیدار شودگرتوبخواهی
هر قلب پر ازکینه وهر صخره وهرسنگ
از عاطفه سرشارشود گرتوبخواهی
این جان زغم مرده واین قلب شکسته
خورشید شب تار شود گرتوبخواهی
سیدسیاوش کیان
شرابِ تلخ بیاور که وقتِ شیدایی ست
که آنچه در سرِ من نیست، بیم رسوایی ست!
چه غم که خلق به حسنِ تو عیب می گیرند؟
همیشه زخمِ زبان خون بهای زیبایی ست
اگر خیال تماشاست در سرت بشتاب
که آبشارم و افتادنم تماشایی ست…
شباهت من و تو هرچه بود، ثابت کرد
که فصل مشترک عشق و عقل، تنهایی ست
کنون اگرچه کویرم، هنوز در سرِ من
صدای پر زدن مرغ های دریایی ست…
فاضل نظری
عکس نوشته لیلا و حامد فیلم پدر
در مجلس ترحیمم اگر تار و دف آورد
یـا جای گلایل سر قبرم علف آورد؛
.
منعش نکنید! این جگر آزرده ی طناز
یک عمر به این شیـوه دلم را بـه کف آورد …
.
با رفتنش از شوق مرا دائما انداخت
با آمدنش یکسره شور و شعف آورد
.
پیغامبری ساخته بود از من و یک روز
ایمان به غزل های من بی شرف آورد
.
من کشتی آمال خودم بودم و رفتم
او نیز برایم پسری ناخلف آورد
.
نفرین به مشامی که مرا یاد ندارد
نفرین به نسیمی که مرا بی هدف آورد …
.
نفرین به همین رود که برد آن طرف او را
نفرین به عصایی که مرا این طرف آورد …
.
کاظم بهمنی
گویند که هر تیره‌شبی
را سحری هست
گویا سحری نیست
شب تیره‌ی ما را …
برای کشتنِ یک زن
نیازی نیست فریاد بزنی، ترکش کنی،
رویاهایش را بدزدی یا به او خیانت کنی !
برای کشتنِ یک زن کافی ست
وقتی برای تو پیرهن گل گلی اش را می پوشد
فراموش کنی بگویی :
چه زیبا شده ای …
عکس نوشته لیلا و حامد سریال پدر
هـرگـز ز دل امیـدِ
گُـل آوردنم نـرفت …
ایـن شـاخِ خشک
زنـده بـه بـوی بهـارِ تـوست …
عشق
آدم را به جاهای ناشناخته می‌برد
مثلاً به ایستگاه‌های متروک
به خلوت زنگ‌زدهٔ واگن‌ها
به شهری که
فقط آن را در خواب دیده
وقتی عاشق شدی
ادامهٔ این شعر را
تو خواهی نوشت!
رسول یونان
عکس نوشته لیلا و حامد
عکس نوشته لیلا و حامد در سریال پدر
گریه می‌آید مرا … با یک دو بیتی از مولانا و تک بیتی منسوب به امیر خسرو دهلوی
آبی که از این دیده چو خون می‌ریزد
خونی‌ست بیا ببین که چون می‌ریزد
پیداست که خون من چه برداشت کند
دل می‌خورد وُ دیده برون می‌ریزد
**
می‌روی وُ گریه می‌آید مرا
اندکی بنشین که باران بگذرد
قطعه دوم :
ابر می‌بارد … با ابیاتی از یکی از غزل‌های بسیار زیبای امیر خسرو دهلوی
ابر می‌بارد وُ من می‌شوم از یار جدا
چون کنم دل به چنین روز ز دلدار جدا
ابر وُ باران وُ من وُ یار ستاده به وداع
من جدا گریه کنان ، ابر جدا ، یار جدا
ای مرا در سرِ هر موی به زلفت بندی
چه کنی بند ز بندم همه یک‌بار جدا
دیده از بهر تو خون‌بار شد ای مردُم چشم
مردمی کن ، مشو از دیده‌ی خون‌بار جدا ..
همچنین ببینید :
عکس نوشته فیلم پدر جدید۹۷
عکس نوشته پدرانه و پدر فوت شده
